870. வன்முறை : கவிதை

வன்முறை

பசுபதி 

’திண்ணை’ மின்னிதழில்  7, அக்டோபர்,  2001 -இல் வந்த கவிதை. 

வன்முறைச் சின்னம் ‘பின் லேடன் ‘ — இவனைக்
கொன்றிடில் வென்றியென்(று) ஆர்ப்பவன் மூடன்.

புகைநடுவில் தீயெரியும் உண்மை — வன்முறைப்
. . புதிரை அவிழ்த்தால் உலகுக்கு நன்மை !
பகைமரம் வெட்டல்மிக எண்மை — அதன்வேர்
. . பரவாமல் செய்வதே கற்றோரின் தன்மை!   (1)

வினையறுக்க முந்துமோர் ஆளு — அவனை
. . ‘வினையை விதைத்தது யாரெ ‘ன்று கேளு !
பனையுயரம் நில்பலாத் காரம் — அதனைப்
. . பாலூட்டிச் சீராட்டல் யாருப சாரம் ?       (2)

கண்ணாடி மாளிகை மக்கள் — பிறர்மேல்
. . கனவிலும் வீசலா மோபெருங் கற்கள் ?
தண்மையே நல்வாழ்வின் சாரம் — உரிய
. . தண்டனை செய்திட வந்திடும் நேரம் !     (3)

கத்தியை நம்பியே வாழ்வான் — முடிவில்
. . கத்தியே காலனாய் வந்துயிர் மாள்வான் !
புத்தியே தந்திடும் சித்தி — இந்த
. . யுத்தத்தில் வெற்றிபெற வேண்டும்நல் உத்தி ! (4)

மார்பினில் பாய்வது யாரு ? — மேற்கு
. . வளர்த்த கடாவாம் தாலிபான் பாரு !
தேர்ந்து விரோதியை வெல்லு ! — கூட
. . வேற்றினம் மேலுள் வெறுப்பையும் கொல்லு! (5)

அரசியல் வாதியுப தேசம் — கேட்டு
. . ஆத்திரப் பாதையில் போகுதே தேசம் !
பரஸ்பரம் மானிட நேசம் — இருப்பின்
. . பாரிலே வாழலாம் இன்பமாய் வாசம் ! (6)

வெறுப்பினால் வந்ததித் துக்கம் — நிறைய
. . வேண்டும் நமக்கே இனநல்லி ணக்கம் !
கறுவினால் மூண்டதீ யாண்டும் — அணையக்
. . கருணை மழைபெய்ய ஈசனருள் வேண்டும் ! (7)

*******
வென்றி=வெற்றி; எண்மை=இலேசு; கறு=ஆழ்ந்த பகைமை.

தொடர்புள்ள பதிவுகள்:

கவிதைகள் 

பசுபடைப்புகள்