இராமாயணம் - 14
யுத்த காண்டம், நாகபாசப் படலம்
உழைக்கும்; வெய்து உயிர்க்கும்; ஆவி உருகும்;
போய் உணர்வு சோரும்;
இழைக்குவது அறிதல் தேற்றான், ‘இலக்குவா!
இலக்குவா!’ என்று
அழைக்கும்; தன் கையை வாயின், மூக்கின் வைத்து
அயர்க்கும்; ‘ஐயா!
பிழைத்தியோ!’ என்னும்-மெய்யே பிறந்தேயும்
பிறந்திலாதான்
[ மெய்யே - உண்மையாக;
பிறந்தேயும் பிறந்திலாதான் - பிறந்திருந்தும் வினை வசத்தால் பிறவாதவனாகிய இராமன்;
உழைக்கும் - வருத்தப்படுவான்;
வெய்து உயிர்க்கும் - பெரு மூச்சு விடுவான்;
ஆவி உருகும் - உயிர் உருகுவான்;
உணர்வு போய் சோரும் - அறிவு நீங்கிச் சோர்வான்;
இழைக்குவது அறிதல் தேற்றான் - செய்வது இன்னது என்று அறிந்து தெளியாதவனாய்;
இலக்குவா, இலக்குவா என்று அழைக்கும் - இலக்குவனே,
இலக்குவனே என்று பலமுறை அழைப்பான்;
தன் கையை மூக்கின் வைத்து - (தனது) கையை (இலக்குவனது) மூக்கின் மேல் வைத்து (மூச்சு உளதா) (என்று பார்த்து);
அயர்க்கும் - வருந்துவான்;
ஐயா - ஐயா;
பிழைத்தியோ என்னும் - (நீ) பிழைப்பாயோ என்று கூறுவான்.]
தொடர்புள்ள பதிவுகள்:
பாடலும், படமும்
யுத்த காண்டம், நாகபாசப் படலம்
[ ஓவியம்: கோபுலு ] |
உழைக்கும்; வெய்து உயிர்க்கும்; ஆவி உருகும்;
போய் உணர்வு சோரும்;
இழைக்குவது அறிதல் தேற்றான், ‘இலக்குவா!
இலக்குவா!’ என்று
அழைக்கும்; தன் கையை வாயின், மூக்கின் வைத்து
அயர்க்கும்; ‘ஐயா!
பிழைத்தியோ!’ என்னும்-மெய்யே பிறந்தேயும்
பிறந்திலாதான்
[ மெய்யே - உண்மையாக;
பிறந்தேயும் பிறந்திலாதான் - பிறந்திருந்தும் வினை வசத்தால் பிறவாதவனாகிய இராமன்;
உழைக்கும் - வருத்தப்படுவான்;
வெய்து உயிர்க்கும் - பெரு மூச்சு விடுவான்;
ஆவி உருகும் - உயிர் உருகுவான்;
உணர்வு போய் சோரும் - அறிவு நீங்கிச் சோர்வான்;
இழைக்குவது அறிதல் தேற்றான் - செய்வது இன்னது என்று அறிந்து தெளியாதவனாய்;
இலக்குவா, இலக்குவா என்று அழைக்கும் - இலக்குவனே,
இலக்குவனே என்று பலமுறை அழைப்பான்;
தன் கையை மூக்கின் வைத்து - (தனது) கையை (இலக்குவனது) மூக்கின் மேல் வைத்து (மூச்சு உளதா) (என்று பார்த்து);
அயர்க்கும் - வருந்துவான்;
ஐயா - ஐயா;
பிழைத்தியோ என்னும் - (நீ) பிழைப்பாயோ என்று கூறுவான்.]
தொடர்புள்ள பதிவுகள்:
பாடலும், படமும்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக