மனம் போன போக்கில் : கவிதை

மனம் போன போக்கில்
பசுபதி

’கோபுர தரிசனம்’  2012 தீபாவளி மலரில் வெளியான ஒரு கவிதை.

மனம்போன போக்கினிலே மையைத் தெளித்துவிட்டுக்
        கனமிகு சித்ரம் என்பார் -- கிளியே!
        காலத்தின் கோல மடீ!                                                   (1)

 காலம் எனும்கருத்தில் காலன் பதுங்குவதை
        ஞாலம் அறிந்து கொண்டால் -- கிளியே!
         நன்மை பிறக்கு மடீ!                                                    (2)

 நன்மை தருமுணவு நாக்கில் இனிக்காமல்
         இன்பம் தராத தேனோ? -- கிளியே!
          என்ன கொடுமை யடீ!                                                 (3)

 என்னதவம் செய்ததோ இந்தியத் தேசமென்பேன்
          தென்னிசை என்னும் செல்வம் -- கிளியே!
           தேனினும் தித்திப் படீ!                                                (4)

 தேனெனப் பேசுபவர் தேர்தல் முடிந்தபின்பு
           பூனை யெனப்பதுங்குதல் -- கிளியே!
           புனைசுருட் டில்லை யடீ!                                            (5)

 புனைவும் அனுபவமும் புற்றீசல் போல்தொ டர்ந்தால்
           நனவுறை ஓடை ஆமோ? -- கிளியே!
           நாறிடும் குட்டை ஆமோ ?                                         (6)

நனவோடைப் பாதையில்நான் அஞ்சு பகைவரிடை
           மனம்போன போக்கில் சென்றால் -- கிளியே!
           மலையுச்சி சேர்வே னோடீ?                                       (7)

 கண்டவழி செல்மனத்தைக் கட்டுப் படுத்துவது
            சண்டிக் குதிரை மேலே -- கிளியே!
             சவாரி முயற்சி யடீ!                                                   (8)

 அலைமோதும் வாழ்வினிலே அமைதி இலாத சேற்றில்
             மலரும் மவுனம் என்பார் -- கிளியே!
             மனமடங்கிப் போன பின்பே!                                     (9)

 மனம்முழுதும் போனால்தான் போக்குப் புலப்படுமோ?
           மனத்தினைப் போக்கிடவே -- கிளியே!
           மார்க்கத்தைச் சொல்லுவையோ?                               (10)

 தொடர்புள்ள பதிவுகள் :

கவிதைகள்